Deratyzacja, dezynfekcja, dezynsekcja

Karaluch Wschodni
Osiąga długość 18-30mm. Posiada charakterystyczną barwę brunatnoczarną, przy czym samice są ciemniejsze. Samica składa około 15 jaj do kokonu jajowego długości 7-10 mm. Larwy wylęgają się po 7-8 tygodniach, a przeobrażają się w dorosłe karaczany po 6-8 miesiącach. Karaluch najbardziej aktywny jest wieczorem i nocy, dzień spędza w ukryciu. Najczęściej występuje w mieszkaniach, stołówkach, sklepach, magazynach. Żywi się odpadami kuchennymi, oraz artykułami spożywczymi. Zanieczyszcza produkty żywnościowe i bywa przenosicielem pasożytów, oraz bakterii chorobotwórczych.

Prusak
Osiąga długość 10-13 mm. Podstawową barwą jest żółtawa lub jasno-czerwonobrązowa, przy czym na przedpleczu występują dwa podłużne, ciemniejsze pręgi. Długie nogi umożliwiają mu szybkie bieganie. Prusak posiada także skrzydła, które u obu płci są dobrze rozwinięte, jednak nie służą one do fruwania, lecz jednak tylko do szybowania przy spadaniu. W kokonie jajowym prusaka znajdują się około 50 jaj. Wielkość kokonu waha się w granicach od 4 do 9 mm długości. Po każdej kopulacji samica wytwarza średnio 3 takie kokony. Prusak prowadzi nocny tryb życia, w ciągu dnia ukrywają się w szparach podłóg, ścian i mebli. Płaskie ciało umożliwia mu przeciskanie się przez wąskie szczeliny. Najczęściej zamieszkuje mieszkania, kuchnie, piekarnie, sklepy spożywcze, oraz magazyny. Żywi się najrozmaitszymi odpadkami żywności. Zanieczyszcza produkty żywnościowe i bywa przenosicielem pasożytów, oraz bakterii chorobotwórczych.

Karaczan brązowo paskowany
Często nazywany jest również karaluchem z brązowymi paskami. Mierzy od 10 do 14 mm i jest najbardziej rozpoznawalnym stworzeniem z rodziny Supella. Częściej niż w obiektach gastronomicznych można go znaleźć w domach. Szczególnie rzadko można je znaleźć w trakcie dnia, ponieważ unikają światła. Fakt pojawienia się ich najczęściej nocą, kiedy większość osób śpi, sprawia, że zlokalizowanie ich nie jest łatwe.

Osiągają długość 5-6 mm. Są barwy brunatnej, a ich ciało jest silnie spłaszczone i bardzo szerokie. Po brzusznej stronie tułowia posiadają gruczoły wydzielające substancje o nieprzyjemnym, charakterystycznym zapachu. Samice składają do 200 jaj. W temperaturze pokojowej larwy wylęgają się po upływie 10 dni. Jaja składane są do szpar w podłogach, ścianach, meblach i obrazach. Pluskwy żerują zwykle nocą. Żywią się krwią przede wszystkim człowieka, ale tak, że psów i kotów. Kryją się w szczelinach ścian, mebli, podłóg i ram obrazów.

Pluskwa domowa 
Gatunek robaka należący do rodziny pluskwiaków różnoskrzydłych. Żywi się krwią zwierząt ciepłokrwistych w tym ludzi. Dzięki usilnym staraniom była praktycznie rozwinięta w krajach rozwiniętych, ale obecnie obserwuje się jej nawrót. Jej aktywność najczęściej można zauważyć wieczorową porą, dlatego zlokalizowanie jej nie zawsze jest proste. Ma od 4 do 6 mm długości i około 3 mm szerokości. Samica może złożyć nawet od 250 do 500 jaj, dlatego rozrost populacji może nastąpić w bardzo szybkim tempie.

Samice osiągają długość 3 mm, samce są o połowę mniejsze. Ich kształt jest jajowaty a ubarwienie ciemnobrunatne. Pchły są przenosicielem wielu chorób m.in. dżumy. Samice składają po kilkaset jaj (do 8 dziennie) do szpar w podłogach. Po kilku dniach wylęgają się larwy, które cały rozwój odbywają wśród nagromadzonych odpadków organicznych. Występują na psach, kotach, przypadkowo na szczurach i innych gryzoniach, oraz zdarza się, że atakują człowieka. U człowieka ich ukąszenia powodują świąd skóry.

Mól włosienniczek
Częściej określany jako mol odzieżowy. Mały motyl nocny z rodziny molowatych. Jest jednym z najbardziej znanych insektów o szkodliwej działalności. Potrafi negatywnie wpływać na stan ubrań oraz innych materiałów. Samice składają od pięćdziesięciu do sześćdziesięciu jaj, a okres wylęgania się młodych trwa do 10 dni. W niskiej temperaturze ten proces może wydłużyć się do trzech tygodni. Z uwagi na brak konieczności odżywiania przez dorosłego osobnika, zagłodzenie ich jest niemożliwe. Dorosły osobnik żyje około 30 dni.

Mol spożywczy – Omacnica Spichrzanka
Potocznie zwana molem spożywczym. Rozpiętość skrzydeł wynosi do 20 mm. Mają barwę rdzawą. Gąsienice osiągają 12 mm długości i są barwy brudnobiałej w ciemne plamki. W ciągu roku rozwijają się od 2 do 3 pokoleń. Gąsienice żerują na ziarnie zbóż, na innych nasionach lub przetworach spożywczych.
W przeciwieństwie do mola włosienniczka nie niszczy ubrań, a jego ulubionym źródłem bytowania są produkty spożywcze. Głównie żeruje w nocy, a jego najczęstszym źródłem bytowania są suche pokarmy. Należą do nich między innymi kasze, makarony, mąki. Dorosła forma nie pobiera pokarmu, dlatego niemożliwe jest zagłodzenie jej. Żyje około czternastu dni. Składają sporą ilość jaj, bo aż od 40 do 400, a średnio jest to 170. Wytępienie go nie należy do prostych, ponieważ potrafi adaptować się do niskich temperatur. Dopiero temperatury poniżej -15 stopni Celsjusza są dla niego zagrożeniem.

Szczur wędrowny
Osiąga długość ciała 19-28 cm (nie licząc ogona), natomiast sam ogon ma długość 13-23 cm. Szczur posiada charakterystyczny brunatno szary grzbiet z żółtawym odcieniem. Czasem spotykane są również osobniki z całym czarnym grzbietem. Samica jest w stanie rodzić jeden miot za drugim, ponieważ tuż po urodzeniu młodych znowu jest gotowa do zapłodnienia. Każdy miot może liczyć od 7 do nawet 17 sztuk maluchów. Przebywa w zabudowaniach człowieka. Żywi się wszystkim tym, co służy za pokarm człowiekowi i zwierzętom hodowlanym, oraz niszczy papier, ubranie, obuwie i skórę. Nie gardzi też padliną. Szczury przenoszą liczne choroby. Najczęściej za pośrednictwem pcheł. W mięśniach szczurów osiedlają się groźne pasożyty – trychiny, czyli włośnie kręte.

Mysz domowa
Mysz osiąga długość ciała do 11 cm, natomiast długość ogona do 10 cm. Ciało barwy szaro-żółtawej. Samica daje rocznie od 5-8 miotów, wyjątkowo nawet 10. W miocie jest zwykle od 4-9 młodych (maksymalnie 19). Mysz prowadzi tryb życia głównie nocny. Żyje w środowisku człowieka. Jest wszystkożerna i łatwo może się przystosować do różnego rodzaju pokarmu. Mysz domową uważa się za szkodnika. Powoduje straty w miejscach składowania żywności. Może być nosicielem chorób.

Mrówka Faraona
Robotnice osiągają długość 2-3 mm. Żyją w domostwach. Żywią się najrozmaitszym pokarmem, głównie produktami spożywczymi. Mrówki przenoszą choroby bakteryjne i wirusowe.